Şiirde biçim, kafiye ve vezin özellikleri ile mısra sayısına göre oluşan dış yapıdır. Klâsik şiirimizde kaside, gazel, mesnevî gibi belli nazım şekilleri vardır. Eski şairler, kafiye, gazel, mesnevi, rubai gibi nazım şekilleriyle şiir yazmak mecburiyetinde idi. Halk edebiyatında da mani, türkü, koşma destan gibi nazım şekilleri vardır. Cumhuriyet Döneminden itibaren sone, terzarima ve serbest müstezat şekilleriyle şiirler yazılmıştır. Bu dönemde herhangi bir şekle bağlı olmayan, serbest özellikte şiirler yazılmış ve bu anlayış daha sonra yaygınlaşarak günümüze ulaşmıştır.
---
0% |